Bir “ESKİCİ” şiiri de benden olsun.
Hele dur eskici dur bekle beni,
Şurada yarım asırlık aldanışım var,
Ne eski sayılır ne de çok yeni,
Hayal kırıklığından sarsılışım var.
Bir de güven duygum var, o da çok eski,
Üzerinde tepinmişler, kuruş etmez ki,
Kimi çakal eniği kimisi tilki,
İnsan sanıp sanıp, inanışım var.
Sevdikçe canımı yaktı kavurdu,
Aldı küllerimi saldı savurdu,
Ne bir aman verdi,nede az durdu,
Kesintisiz acıya katlanışım var.
Heyhat nerde kaldı siyah saçlarım,
Güzel bakıp, güzel gören o bakışlarım,
Zemheriye inat gül derleyen kışlarım,
Dost ağlarken yedi sene gülmeyişim var.
Kıymeti kalmadı artık bunların,
Ağustosta gölge eden çamların,
Sultanlara konak olan hanların,
Duvarına vefa yazan serzenişim var.
Yerlerine mandal versen de olur,
Yükseğe asayım olmasın çamur,
Her zaman başı dik, her zaman vakur,
Bir tek bunu vermem asil davranışım var.
26 Ağustos 2021 Hüseyin Karaca