Kötüyüm…

  • Her zaman kitabın tam ortasına,
  • Ünlem olup düştüm ondan kötüyüm.!
  • Çomağı fetbazın paslı çarkına,
  • Vakitsizce soktum ondan kötüyüm.!
  • Kim dara düştüyse koştum bir hayda,
  • Ayaklarım yordu beni ne fayda,
  • Farklı zamanlarda farklı zamanda,
  • Hep aynı kararda oldum ondan kötüyüm.!

O7.03.2018 Hüseyin KARACA

Şehir ve İnsan

Yine Arıza’ya Düştüm galiba…

El ayak çekiliyor yavaş yavaş..! Havasız,susuz kalacak şehir ve insan…! Havanın olmadığı yerde nefes almanın zorluğu, suyun olmadığı yerde teyemmümle abdest alıp,namaz kılmanın burukluğu gibi hüzün kaplıyor her yanı..! Susuz,havasız,tatsız,tuzsuz kalacak şehir ve insan…!

Hüseyin KARACA

Arıza Hallerim

Uçsuz um, bucak sızım.! Sen ne güzel bir kitapsın.? Her zaman aklımda, bu gün de Rahlemdesin.! Hem benim sonsuzluğum, hem de soluğum oldun. Okudukça muhtevanla kuşattın her yanımı, büyüdükçe büyüdün yüreğimde tıpkı bir kara sevda gibi ve şimdi de olgunlaşıp, Kızıl bir Sevda oldun.!

Hüseyin KARACA

ÖZLEDİM

Yine yangın sardı dört bir yanımı,
Badısabam, ılgıt ılgıt esişini özledim…! 
Yüzüme vurupta alnıma doğru,
Saçlarımda gezişini özledim…!

Eşsiz ve benzersiz huzur verenim,
Bu dünyada eşim, dostum, yarim yarenim,
Sen bana tatlı dert, ben de senin acı çarenim,
Ilgıt ılgıt eserken “Arızasın” deyişini özledim…!

Hüseyin KARACA (9 Mayıs 2018)