Kategori: Şiirlerim

Seni anlatmaya gücüm yetmiyor,

Takatim kalmadı dil koptu gitti.

Mürekkep yetmez ki kalem tutamam,

Mısraya dökecek el kotu gitti.

Anlatamam dediysem dilim varmıyor,

Nasıl varsın nasıl içim yanıyor,

Cismimi görenler yaşar sanıyor,

Mısraya dökecek el koptu gitti.

Acı zülüm liderim çok acı zülüm,

Çokmu erken geldi bize bu ölüm,

Hilalin içinde o gonca gülün,

Hazana varmadan kar vurdu gitti.

Ölüm dediysem şehidim ben bana dedim,

Şehitler ölmezmiş iyi bilirm,

Yalnız kaldım yalnız buymuş kaderim,

Elimi tutuğun el koptu gitti.

Ah liderim ah bu nasıl dünya ,

Hala düşlüyorum diyorum rüya,

Yusuf gibi düştüm dipsiz kuyuya,

Elimi attığım ip koptu gitti.

Altmışdokuz yılından bu güne kadar,

Vatanını sevdin etmedin inkar,

Türk dünyası yetim kaldı artık kimi var,

Asil Türk beyini dağ aldı gitti.

Ben istemezmiydim seninle olamak,

Seninle üşüyüp seninle donmak,

Sonsuzluğa hep beraber ulaşmak,

Bütün kayallerim kül oldu gitti.

Ey paladöken gibi heybetli arslan,

Ağrı dağı bile kıskanır seni.

Sen yüce dağlarda kar çiçeğisin,

Yağan yağmur bile kıskanır seni.

O asil duruş, o vakar niye.?

Bence yaradandan sana hediye,

Seni layık görmüş Alperen’liğe,

Ecdat bile görse kıskanır seni.

Bu asırda az rastlanır eşine,

Çakal meze olmaz kurdun dişine,

Bırakın çakallar gitsin leşine,

O asil Bozkurtlar kıskanır seni.

Sen emsal olmuşsun güneşe aya,

Davan için baş kaldırdın dünyaya,

İşte böyle inanmışsın sen bu davaya,

Gökteki yıldızlar kıskanır seni.

Boşuna yaşayan bu bedenimden,

Ölmek isterim hep gelmez elimden,

Ağlamayı unutmuş bu gözlerimden,

Akan yaşlar bile kıskanır seni.

İsyan değil haşa isyan ağzıma sığmaz,

Bütün gam kererler benim Yarabbi.

Karlı dağ başında güller açarken,

Düz ovada tipi,boran karım Yarabbi.

Çok efkarlı içten içe hallerim,

Geçeğe dömedi hiç hayallerim,

Ağustosta soldu açan güllerim,

Yağmursuz yağışsız selim yarabbi.

Bilirsin bu kulunu aşikar sana,

Sen merhamet eyle Ehli İmana,

Benim isyanım zaten bu alçak çağa,

Böyle tek başıma dilim yarabbi.

İnsanlar eflatun insanlar gri,

Siyahla beyazın yok bir değeri,

Kaç kişi kaldıki sözünün eri,

Böyle tek başıma sözüm yarabbi.

Çakallar türedi yurdumda benim,

Doğu Türk istanaUzanmaz elim,

Musuldankerkükten olmaz haberim,

Gönlüm karabağla yanar yarabbi.

Öyle ağlattı ki bu sevda beni,

Gözümde ki yaşın mimarı budur.

Virane eyledi gönül evimi,

Saçımda ki akın mimarı budur.

Yaşayan ölüye döndürdü beni,

Yanmaya yandıkça söndürdü beni,

Her tevvekülüm de kandırdı beni,

Pusulasız kaldım mimamrı budur.

Be hey felek bana kastın ne idi,

Rüzgar ettin tipi ettin kar ettin,

Ettiklerin yetmedimi bu kadar.?

Ateş ettin alev ettin nar ettin.

Ettiğin yanınına kalmaz elbette,

Uyanmadın uyuyorsun gafletle,

Bazen sıla bazen ise gurbette,

Yolcu ettin kervan ettin yol ettin.

Kıymetini bilemedik gerçekten,

Şimdi sana hasret kaldık başbuğum.

Davana inandık inan yürekten,

Ayrılığın acı oldu başbuğum.

Senin davan canımızın bedeli,

Yemin ettik ebedi ve ezeli,

Bizi bırakıpta gittin gideli,

Ardın sıra çok ağladık başbuğum.

Kıymetini sen gidince anladık,

Sen gidince karaları bağladık,

Bilki bozkurtların sana çok sadık,

Gerilere dönüp bakma başbuğum.

Şahit oldu alem bozkurt seline,

Hakim olacağız turan eline,

Bedenin olmazsa ruhun bizlerle,

Sen yerinde rahat uyu başbuğum.

Kimisinin cismi güzel olsada,

Kimisinin ruhundaki özü kıymetli.!

Kimisi bülbül gibi figan etsede,

Kimisinin bir tek sözü kıymetli.!

Kimisinin tartsan bir gram gelmez,

Kimisinin sacındaki teli kıymetli.!

Kimisinin kalıbı altın olsada,

Kimisinin kirli eli kıymetli.!

Kimisinin kanı beş kuruş etmez,

Kimi yiğitlerin iti kıymetli.!

Kimisinin kervanı uzun olsada,

Kimisinin topal atı kıymetli.!

Bir hüzün iklimi ki,bidat düştü yürekler,

Sitem doldu gönüller,çatacak yer arıyor..!

Her liman bir bataklık,birmechule sürükler,

Su almış tüm hayaller,batacak yer arıyor..!

Sesler kısık,sözler manasını yitirmiş,

Gönüller,sevgi denen sermayeyi bitirmiş,

Ahir zaman meğer, neler neler götürmüş,

Çaresiz yürekler anne şefkatiyle yatacak yer arıyor..!

Bağır haykır sesin duyulmaz sesin,

Takatin tükenir biter nefesin,

Artık hiçbir şeyde kalmaz havsın,

Sözler bile duyacak can arıyor…!

Kimi Mecnun olmuş,Leyla arıyor,

Kimi Leyla olmuş,Mecnun arıyor,

Öyle bir zamana kaldı insanlık..!

İman bile girecek ten arıyor…

Tamah pazarını mesken edindik,

Hep çok diye diye,azı kaybettik..!

Ne gözümüz doydu,nede gönlümüz,

Hep söz diye diye,özü kaybettik..!

Her şeyde Rahmanın cilvesi vardı,

Yaşlılık kış idi gençlik bahardı

Dünya dünya diye kalpler karardı

İbret ile bakan gözü kaybettik..!

Söz namustu,sözşerefti,söz şandı,

Söz verdik mi dağlar bile kanardı,

Kulaklar sırlarla oluk,oluk dolardı,

Ağızların kilidini kaybettik..!

Utanırdı,sıkılırdı özümüz,

Had bilirdi kelimemiz,sözümüz,

Başımız dik,hep yerdeydi gözümüz,

Edebi,adabı,arı kaybettik..!

Gülün sarısını morunu gördük,

En al olanını toprağa gömdük,

Marifetmiş gibi birde övündük,

En masum duygumuz aşkı kaybettik..!

Sen,karabulutların çöktüğü yerde doğan güneşim,

Derdim sensin,gayemsensin,devam sen..!

Sen,yolun yarısı otuzbeş yaşım,

Yakarışım sen,temennimsen,dua’m sen..!

Sen en zirvelerime yağan karımsın,

Bülbül gibi figanımsın zarımsın,

Sen kara sevdam,yarenimsin,yarimsin,

Serabım sen,çölümsensin,Leylam sen..!

Sen,çetin yollarımda sadık yoldaşım,

Sen,zulme karşı dik duran başım,

Sen,gururkaynağım,sevinç göz yaşım,

Dua’msensin,hamd’ımsensin,şükrüm sen..!