Can evimde coşan hoyrat kasırga,
Sol yanımda efkarıma dokunma.!
Bırak alevlensin gönül coğrafyam,
Gizli gizli eyvahıma dokunma.!
Deli poyraz gibi esme başımda benim,
Kederim de benim, derdim de benim,
Gündüzüm de benim, gecem de benim,
Deli gibi uyandığım sabahıma dokunma.!
Derdi deva ettim yarama benim,
Zahmet edip bakma çareme benim,
Çaren senin olsun, derdim de benim,
Hoyrat hoyrat esip efkarıma dokunma.!
Kor ateş üzerinde ayakabısız,
Yine bana yanlız yürümek düştü.!
Yaprak dökmüş çınar gibi, dalsız budaksız,
Yeniden yeşile bürünmek düştü.!
Gölge etmek gerek düşküne dara,
Bu sevda ki; ben de kapanmaz yara,
Kara sevda ne ki.? daha da kara,
Bu sefer payıma kutlu bir sefer düştü.!
İnandığım yolda mertçe yürürüm,
Yiğitçe yürürüm, Türkçe yürürüm,
Yavaş yavaş olmaz sertçe yürürüm,
Bakarsın hisseme bir zafer düştü.!
Diyorlar ki; bu şiirleri sen kime yazdın,
Manzumun boğazını sıkan zalim dünyaya yazdım.
Dünyayı kendinden ibaret sanan,
Küresel bir kaç tane züppe ye, yazdım.
Alllahbilmez,kuranbilmez,din bilmez,
Vatan,bilmez,bayrakbilmez,yurt bilmez,
Lale bilmez,sünbülbilmez,gül bilmez,
Bindiği gemiyi kemiren fareye, yazdım.
Kul hakkı yiyerek devran sürdüren,
Hile ile hayatları söndüren,
Dansözden de fazla kafa döndüren,
Delikanlı diye gezen kahpeye, yazdım.
Hep tanınır ağa diye bey diye,
Yazıyorum alçak herif duy diye,
Her şey mübah,kılıf hazır huy diye,
Şerfin sade Şer’i olan dümbüğe, yazdım.
Kumandası elin bunun elinde,
Onun bunun söylemleri dilinde,
Sanmayın bu alçaklar kendi halinde,
Vatanını satan siyasi,yosma’ya yazdım.
Diyorlar ki; bu şiirleri sen kime yazdın?
Alemleri yaratan,sübhana yazdım.
Rahmetenlilalemin olarak geldi dünyaya,
Hatemel enbiya olan,sultana yazdım.
Allah’ın kelamı her bir ayeti,
Sende sarıl kurtul bul hidayeti,
Onu tatbik eden görmez zilleti,
Rabbimin kelamı kurana yazdım.
Sultan Alparslan’dan ta bu güne dek,
Hepsi üç kıta da solmayan çiçek,
Yürekte işlidir hep imlekimlek,
Adalet timsali ecdada yazdım.
Hilali islamdır,yıldızı Resul,
Rengi şehit kanı hep pırıl pırıl,
Gök kubbeyi süsler hep ışıl ışıl
Şehidimin son örtüsü,Bayrağa yazdım.
Türk’üyle Kürt’üyle olmuş bir sancak,
Bin yıldır laz,cerkez hep kucak kucak,
Kıyamete kadar bu hep böyle olacak,
Ebru gibi nakış nakış Vatana yazdım.
Adriyatikten cin sedine uzanan,
Türk ve İslam için gelin gibi bezenen,
Her geçen gün Türk nüfusu azalan,
Gönlümde hiç solmayan,Turan’a yazdım.
Yoluma yoldaş oldu,derdime derman,
Kayboldum savruldum,oldu tercüman,
Her sandala nasip olmaz böyle bir liman,
Canıma can olan canana, yazdım..
O gelince yeşerdi tüm bağlarım,
O gelince goncalandı dallarım,
O gelince açıldı tüm güllerim,
Bunuda Fatma Nur Aybüke kızıma yazdım.
