Kategori: Şiirlerim

Ne dünyanın tadı nede tuzu var,
Ne baharı bahar nede yazı var,
Yüreğimde zemherinin buzu var,
Yer yüzüne cemre düşse ne fayda.?

Asrı saadette yaşamıyoruz dostlar…!

Yürek dokuşturduğun mahlukatı iyi seçmelisin,

Bazen Kıtmır bile olamayan namertler çıkar karşına,

Kıtmırı bir daha özlemle yad edersin,

Ondaki vefayı,ondaki sadakati,ondaki teslimiyeti arar durursun.!

Mukayese etmeye bile imtina edersin yirbirinci yüz yılın evrim geçirmişleriyle.!

Ne sözün bir hükmü kalır nede ikrarın,

Sahtekar gülüşlerin cınlamsı kalır kulaklarında,

Birde Kıtmıra Rahmet dilemek dudaklarında.

Riyakar insanlar sardı her yanı,

Abdestsiz beklenir sabah ezanı,

Herkes olmuş çıkarının ozanı,

Saz çalıyor ama sözde mana yok..

Sanki kaderle ticaret ettim,gönlüm zararda şimdi,

Dağlarıma duman çöktü,bağlarım karda şimdi,

İçerime korlar doldu,yürek efkarda şimdi.,

Aklım ile söyleştim benim bu ahvalimi; Aklım ile yüreğim aynı kararda şimdi..!

Ateş çemberinden geçerler her dem,

Namert köprüsünden geçmez bizim reisler…!

İp olur iğneden geçerler amma,

Yılan olup döşe düşmez bizim reisler…!

Türk İslam sevdası tek sevdaları,

Türkü Cihana hakim kılmak tek kavgaları,

Bilirim ki Nizam-ı Alem dir tek davaları,

Serden geçer yardan geçmez bizim reisler…!

Vatandan gayrısını gözleri görmez,

Secde haricinde başlar eğilmez,

Muhsin-i Rahleden geçtiler bir kez,

Namert pazarından geçmez bizim reisler…!

Parmakla gösterilen imanları var,

Sade Yüce yaradandan gümanları var,

Ne genç yaşlarında gemi, ne de dümenleri var,

Puştun kayığına binmez bizim reisler…!

Yarın mahşer günü divan kurulsa,

Tövbe haşa defterleri sol ellere verilse,

”Neyse size torpil yaptık geçin” denilse,

Bedelsiz sırattan geçmez bizim reisler…!

Yazmaya kalkarsam neler var neler,

Gündüzler kısacık yetmez geceler,

Kelimeler kifayetsiz, acz içinde cümleller,

Kitap lazım kitap, bir şiirle anlatılmaz bizim reisler…!

Çaresiz dertler içinde çare arayan,
Ümmed-i Muhammed’e derman Allâh’ım.!
Senden gelenlere senin için dayanan,
Hamd’ı tesbih etmiş kullarına emân Allâh’ım.!

Yokmu sanki sende Eyyüb-i çare.?
Yağdırma istersen ver katre katre,
Çaresizlik içerisin de bunca biçare,
Dara düşmüş umutlara yetiş Allâh’ım.!

Sevgiliye koşarken Araf’ta kaldım,
Paramparça olup, her bir tarafta kaldım,
Namertler semtinde tek günüm yoktur,
Mert denen beldede bir ömür kaldım.

Bu kadar soğuk olma Erzurum, canım üşüyor.
Alyuvarım, akyuvarım damarımda kanım üşüyor.
İnsafsızlık etme böyle, sol tarafım üşüyor.
Dağlarda börtü böcek, şehirde sultanım üşüyor.

Biz Eylül’le benzeriz, Eylül’de bize,
Çok erkenden düşer başımıza kar bizim…!
Fırkatimiz tasallut vuslatımıza,
Yara olur yüreğimiz de, yar bizim…!

Dumanı gözükmez gizli yangınım,
Körükle üstüme gelmeyin benim.!
Ben bu günler bana bile dargınım,
Sorup ta yaramı deşmeyin benim.!

Ne yıkımlar gördüm hayallerimde,
Hiç kimse durmadı koyduğum yerde,
Belki kaf dağından karlar gelirde,
Gizli yangınımı söndürmez benim.!