Yaralı bir yüreğe dokundum bu gün,
Kökleri çatırdayan çınar gibiydi…!
Acıdan kıvranıp olmuş kördüğüm,
Son damlası yere düşmüş pınar gibiydi…!
Işıkları sönük, sokaklar bomboş,
Sade üç beş yıkık virane kalmış,
Sanki yıllar yılı, giden olmamış,
Yakılmış, yıkılmış bir köy gibiydi…!
Rüzgâr vurup dallarını budamış,
Üzerinde tek yaprağı kalmamış,
Hazana varmamış, murad almamış,
Zalimce tomurcuğu koparılan bir gül gibiydi…!
Yakmışta ta kavurmuş acı köz gibi,
Yüreğe saplanan, acı söz gibi,
Tedavisi mümkünsüz yüzde iz gibi,
Otuzlu yaşlarda Pir-i Fani gibiydi..!
Hüseyin KARACA (6 Eylül 2019)