Yazar: Hüseyin KARACA

Ülkü gülüm hazan görmeden soldu,

Anzız goncasına kar erken düştü.

Kara haber tez ulaştı bülbüle,

Kahroldu saçına ak erken düştü.

Ölümlü dünyanın kanunu budur,

Üç arşı bez ile gömerler bir gün.

Bu fani dünyaya itibar etme,

Sağ elin dışarıda gidersin bir gün.

Aldanma dünyanın yalan malına,

Gül olsan menfaatsiz bülbül bile konmaz dalına,

Hiç güvenme dikenine dalına,

Hüsrandan yapılı takta çıkarsın bir gün.

Kaptırma kendini dünyanın yalan işine,

Sende gireceksin seksen yaşına,

Azrail düşecek seninde peşine,

Gafil yaşayarak gidersin bir gün.

Gamlı gamlı ah çekerken tenhada,

Birde baktım gönül sulatnımgelmiş.

Mecnun gibi gün sayarken sahrada,

Canıma can olan cananım gelmiş.

Gelmez sandım kar dağında kar gibi,

Yollar geçit vermez engel gibi dar gibi,

Çıka gelmiş göremedim kör gibi,

Göze ziya,dizederman,canaazığımgelmiş.

Vatan sevdasıyla yanan yürekler,

Vatansızlarla davam var benim,

Ne isterle bizden arsız köpekler,

Esarette Bozkurtlarım var benim.

Karış karış şehit kanı vatanım,

Aynısını bak yaparız inanın,

Sakın bu bir şakadır sanmayın,

Her zaman dökülecek kanım var benim.

Liderimiz belli hedefi turan,

Önderimiz Peyganberklavuz kuran,

Herkesi kucaklayan herkesi saran,

Dinlerin üztünde dinim var benim.

Peyganberden övgü almış milletiz,

Yaradılanıyaradandan ötürüdür severiz,

Ölçü İslam uymayanı ezeriz,

Ecdadımda Yavuz Fatih var benim.

Gözlerim dalıyor çok uzaklara,

Daldıkca bağrımda açılır yara,

Çok az kaldı Büyük bahara,

Bayrağımda üç hilalim var benim.

Palandökene kar saçlarıma ak düşürdün Erzurum,

Yüreğime gam gözlerime yaş düşürdün Erzurum,

Zalime zevküsefa,yiğide yas düşürdün Erzurum,

Bakıra ondört ayar altına pas düşürdün Erzurum.

Yirbeş mart kara gün karanında karası,

Bir katil dağ adı keş yükledi bize yası,

Yetim kaldı sahipsiz Türk ve İslam dünyası,

Sen dağ olsaydın zalim sen keş olmazdın,

Liderimi yutan kalleş olmazdın.

Kürşad’ın narasından farksızdı o haykırış,

O fatihti yavuzdu yok ki sende anlayış,

Vermedin koca üç gün bahanende kara kış,

Sen dağ olsydın zalim sen dağ olmazdın,

Liderim yutan kalleş olazdın.

Alperenlere karşı yaptın bütün fendini,

Adın gibi alçaksın ispat ettin kendini,

Toplanan milyonlar bildirdiler hadini,

Sen dağ olsaydın zalım sen dağ olmazdın,

Liderimi yutan kalleş olazdın.

Sen bizden çokmu sevdin vermedin bize üçgün,

Tanrı katında bayram melekler etti düğün,

Bu giden Türk hakanı ağladı üçüzelli milyon,

Sen dağ olsaydın zalim sen keşolazdın,

Liderim yutan kalleş olzadın.

Yetim bıraktın bizi ansızın bir kış günü,

Aldın sen neşemizi yükledin bize hüznü,

Rabbimde alsın senin baharını yazını,

Sen dağ olsaydın zalim sen keşolmzadın,

Liderimi yutan kalleş olmazdın.

Biliyorum canın yok ama yine kahpesin,

Liderimi almakmış senin niyetin kesin,

Bunca yıldır hiçbir gün duyulmadı ki sesin,

Sen dağ olsaydın zalim sen keşolazdın,

Liderim yutan kalleş olazdın.

Bekledik koca üçgün merhamete gelmedin,

Cattın hep kaşlarını bir saniye gülmedin,

Her gelene yol verdin bize geçit vermedin,

Sen dağ olasaydın zalim sen keş olmazdın,

Liderimi yutan kalleş olmazdın.

Gözlerin olsa senin gözlerini oyardım,

Gücüm yetseydi sana cehennme koyardım,

Canın olsaydı senin seni düşmamsayrdım,

Sen dağ olsaydın zalim sen keş olmazdın,

Liderimi yutan kalleş olmazdın.

Seni anlatmaya gücüm yetmiyor,

Takatim kalmadı dil koptu gitti.

Mürekkep yetmez ki kalem tutamam,

Mısraya dökecek el kotu gitti.

Anlatamam dediysem dilim varmıyor,

Nasıl varsın nasıl içim yanıyor,

Cismimi görenler yaşar sanıyor,

Mısraya dökecek el koptu gitti.

Acı zülüm liderim çok acı zülüm,

Çokmu erken geldi bize bu ölüm,

Hilalin içinde o gonca gülün,

Hazana varmadan kar vurdu gitti.

Ölüm dediysem şehidim ben bana dedim,

Şehitler ölmezmiş iyi bilirm,

Yalnız kaldım yalnız buymuş kaderim,

Elimi tutuğun el koptu gitti.

Ah liderim ah bu nasıl dünya ,

Hala düşlüyorum diyorum rüya,

Yusuf gibi düştüm dipsiz kuyuya,

Elimi attığım ip koptu gitti.

Altmışdokuz yılından bu güne kadar,

Vatanını sevdin etmedin inkar,

Türk dünyası yetim kaldı artık kimi var,

Asil Türk beyini dağ aldı gitti.

Ben istemezmiydim seninle olamak,

Seninle üşüyüp seninle donmak,

Sonsuzluğa hep beraber ulaşmak,

Bütün kayallerim kül oldu gitti.

Ey paladöken gibi heybetli arslan,

Ağrı dağı bile kıskanır seni.

Sen yüce dağlarda kar çiçeğisin,

Yağan yağmur bile kıskanır seni.

O asil duruş, o vakar niye.?

Bence yaradandan sana hediye,

Seni layık görmüş Alperen’liğe,

Ecdat bile görse kıskanır seni.

Bu asırda az rastlanır eşine,

Çakal meze olmaz kurdun dişine,

Bırakın çakallar gitsin leşine,

O asil Bozkurtlar kıskanır seni.

Sen emsal olmuşsun güneşe aya,

Davan için baş kaldırdın dünyaya,

İşte böyle inanmışsın sen bu davaya,

Gökteki yıldızlar kıskanır seni.

Boşuna yaşayan bu bedenimden,

Ölmek isterim hep gelmez elimden,

Ağlamayı unutmuş bu gözlerimden,

Akan yaşlar bile kıskanır seni.

İsyan değil haşa isyan ağzıma sığmaz,

Bütün gam kererler benim Yarabbi.

Karlı dağ başında güller açarken,

Düz ovada tipi,boran karım Yarabbi.

Çok efkarlı içten içe hallerim,

Geçeğe dömedi hiç hayallerim,

Ağustosta soldu açan güllerim,

Yağmursuz yağışsız selim yarabbi.

Bilirsin bu kulunu aşikar sana,

Sen merhamet eyle Ehli İmana,

Benim isyanım zaten bu alçak çağa,

Böyle tek başıma dilim yarabbi.

İnsanlar eflatun insanlar gri,

Siyahla beyazın yok bir değeri,

Kaç kişi kaldıki sözünün eri,

Böyle tek başıma sözüm yarabbi.

Çakallar türedi yurdumda benim,

Doğu Türk istanaUzanmaz elim,

Musuldankerkükten olmaz haberim,

Gönlüm karabağla yanar yarabbi.

Öyle ağlattı ki bu sevda beni,

Gözümde ki yaşın mimarı budur.

Virane eyledi gönül evimi,

Saçımda ki akın mimarı budur.

Yaşayan ölüye döndürdü beni,

Yanmaya yandıkça söndürdü beni,

Her tevvekülüm de kandırdı beni,

Pusulasız kaldım mimamrı budur.